Enderun Eğitim Yazıları Dergisi 2021 Sayı - 017

EDİTORDEN

Kıymetli Dostlar, Bireysel olarak tum eksik ve kusurlarımıza rağmen
bir araya geldiğimizde; birlikte İyi olanı destekleyen, taltif eden, kotu
olanı kınayan toplumsal yapımız var. Efendimizin “Hayırlı işlerde acele
ediniz…” buyruğundaki gibi karınca kararınca iyi şeylerin bir ucundan
tutmayı seviyoruz ve hemen olması icinde birbirimizi teşvik ediyoruz.
Coğu zaman hesapcı değil hasbiyiz. Plansız da olsa İyi niyetle başlanılan
her işin yolda bir şekilde duzene gireceğini ve tamamına ereceğini
inanıyor, inanmak istiyoruz. Onumuze bir mesele geldiğinde detaylı
fizibilite yapmayı duşunmeyen, hemen işe koyulan atılgan bir tarzımız
var. “Turk gibi başlamak” şeklinde overken yeren bir deyimimiz var.
Lakin bu ozelliklerimiz cesaret gerektiren işlerde avantajımız olurken,
ince işcilik ve stratejik planlama gerektiren işlerde ise temel zaafımız
olarak ortaya cıkıyor.

Belki bu hasbi yapımızdan dolayıdır; cesareti yuceltiyor, asker millet
olmakla ovunuyor, bizleri sıkıntılarımızdan tek başına liderlerin
kurtaracağını zannediyoruz. Kahraman eksiği cekmiyoruz ama
toplumu ihya ve inşa edecek mutefekkirlerin kıymetini bilmiyoruz.
Kurtarırken becerikli, ihya ve inşa ederken ağır ve hantal kalıyoruz.
Yonumuzu beğenmiyor, cok kolay kararlar verip yon değiştiriyor, lakin
nereye gitmek istediğimiz, nasıl gideceğimiz, aldığımız kararların bizi
istediğimiz yere goturup-goturemeyeceği uzerinde pek calışmıyoruz…

Gozumuz ve gonlumuz, eğitim politikalarında zaaflarımızı en aza
indirecek daha fazla istişare ve kurumsal aklın yansımalarını gormek,
ozetle; “Plansızlık her sektorde kotudur lakin ozelikle eğitim alanında
taşıyamayacağımız bir lukstur” cumlesinin altını cizmek istiyoruz…

Toplumsal yapımız bir yana kişisel zamanlarımızı yonetirken bile
planlama yapmanın zor olduğu donemlerden geciyoruz. İcinde
bulunduğumuz pandemi surecinin kontrol altına alınmasını ve planlandığı
gibi 13 Eylul sabahında oğrencilerimizle buluşmayı canı gonulden arzu
ediyoruz. Ona gore kişisel ve eğitim sureclerini planlamak, planlarımızı
uygulayabilmek ve surecin sonunda da tum oğrencilerimiz ve eğitim
calışanlarımız icin en fazla faydanın uretilebilmesini istiyoruz.

Kıymetli Dostlar, bu sayımızda “EĞİTİM VE İSTİHDAM” konusunu calıştık.
Sizlerin de okurken fark edeceği gibi istihdam konusu sadece iş guc
sahibi olmakla ilgili değil, sorun sadece bireyi ve onun yakın cevresini
ilgilendiren bir mesele de değil. “Eğitim ve İstihdam” meselesinin
bireyin topluma ve ulkeye aidiyetinden başlayarak, toplumdaki
şiddet ve suc oranları ile cok yakından ilgisi bulunmaktadır. Mesele
normal bireylerin yetiştirileceği aile ocağının huzuru kadar, ulkenin
en kıymetli birikimi olan beşeri sermayesinin ulke kalkınmasına
etkisi ve etkisizliği ile de cok ilgilidir.

Cok iddialı olur mu bilemem ama birkac yerde dile getirmişliğim vardır.
“Toplumda huzuru sağlayabilmek icin insanlara iki imkÂnı sunmak,
bu imkÂnlara sahip olmasını sağlamak gerekir. Bunlardan birincisi
her bireyin normal bir aile/akraba cevresine sahip olması gerekir.
Gerekir ki kişi herhangi bir yanlış fiil icerisine duşmekten ailesini
akrabalarını/sevdiklerini utandırma endişesi ile geri durabilsin,
sakınabilsin. İkincisi de her insanın ozellikle de yetişkin erkek nufusun
sabah kalktığında gidecek bir işinin olması cok onemli.” Vesselam.

BAYRAM YILMAZ

[Sadece kayıtlı ve aktif kullanıcılar bağlantıları görebilir. ]